در طبیعت، طوطی برزیلی از میوه ها، آجیل و دانه ها تغذیه می کند. همچنین حشرات، عنکبوت ها و مارمولک های کوچک را می خورد. در قفس می توان از انواع میوه ها، سبزیجات و دانه های تجاری پرندگان تغذیه کرد.

طوطی برزیلی به دلیل جثه کوچک و پرهای رنگارنگش پرنده خانگی محبوبی است. پرنده ای فعال و بازیگوش است که می توان آن را برای حرف زدن و حقه بازی آموزش داد. مهم است که اسباب‌بازی‌ها و فعالیت‌های زیادی برای سرگرم نگه‌داشتن آن فراهم کنید.

طوطی برزیلی در معرض خطر انقراض نیست، اما به دلیل جنگل زدایی در معرض خطر از بین رفتن زیستگاه است. همچنین توسط تجارت غیرقانونی حیوانات خانگی تهدید می شود.

انواع طوطی برزیلی

انواع اصلی طوطی برزیلی به شرح زیر است:

1- آمازون پیشانی آبی(Blue-fronted Amazon):

این طوطی بومی آمریکای جنوبی است و یکی از محبوب ترین طوطی های خانگی است. دارای بدنه سبز روشن با خطوط صورت زرد و آبی است.

آمازون پیشانی آبی (Amazona aestiva) یک طوطی با جثه متوسط بومی آمریکای جنوبی است. این پرنده به دلیل رنگ های زیبا و توانایی تقلید گفتار انسان یکی از محبوب ترین پرندگان خانگی است. آمازون پیشانی آبی پرنده ای سبز روشن با پیشانی آبی، گونه های زرد و لکه های قرمز روی پیشانی است. بال ها و دم آن به رنگ آبی و منقار آن سیاه است.

آمازون پیشانی آبی در جنگل های استوایی آمریکای جنوبی، از ونزوئلا تا بولیوی و برزیل یافت می شود. این گونه درختی است، یعنی بیشتر وقت خود را در درختان می گذراند. از میوه ها، گل ها و حشرات تغذیه می کند و اغلب در گله هایی تا 20 پرنده دیده می شود.

در اسارت، آمازون پیشانی آبی به دلیل هوش، ماهیت بازیگوش و توانایی تقلید گفتار انسان، حیوان خانگی محبوبی است. این پرنده فعال است و به فضا، اسباب بازی و توجه زیادی نیاز دارد. اگر به درستی اجتماعی نشود می تواند تهاجمی شود و اگر احساس خطر کند ممکن است گاز بگیرد.

آمازون پیشانی آبی گونه ای با عمر طولانی است و برخی از پرندگان تا 50 سال عمر می کنند. همچنین یک پرورش دهنده پرکار است، با کلاچ تا هشت تخم در هر فصل. جوجه ها توسط هر دو والدین نگهداری می شوند و پس از حدود هشت هفته پر می شوند.

آمازون پیشانی آبی به دلیل از دست دادن زیستگاه و تجارت حیوانات خانگی یک گونه در معرض خطر انقراض است. توسط CITES محافظت می شود و به عنوان آسیب پذیر در لیست قرمز IUCN ذکر شده است. تلاش‌های حفاظتی برای حفاظت از گونه‌ها از جمله برنامه‌های تکثیر در اسارت و حفاظت از زیستگاه در حال انجام است.

2- پاراکیت پیشانی هلو(Peach-fronted Parakeet):

این طوطی بومی برزیل است و به خاطر سر هلویی رنگ روشنش معروف است.

پاراکیت پیشانی هلو (Aratinga aurea) یک طوطی کوچک رنگارنگ بومی آمریکای جنوبی است. این پرنده به دلیل رنگ های روشن و طبیعت دوستانه اش پرنده ای محبوب است.

پاراکیت پیشانی هلو یک طوطی با جثه متوسط است که طول آن حدود 25 سانتی متر (10 اینچ) است. پرهای آن بیشتر سبز است، سر نارنجی روشن و پیشانی زرد-نارنجی دارد. بال های آن آبی و دم آن به رنگ زرد است.

پاراکیت پیشانی هلو در نواحی شمالی و شرقی آمریکای جنوبی از پاناما تا برزیل یافت می شود. جنگل‌های باز و دشت‌ها را ترجیح می‌دهد، جایی که می‌تواند غذای زیادی پیدا کند و مکان‌های لانه‌سازی را پیدا کند.

پاراکیت پیشانی هلو عمدتاً از میوه ها، دانه ها و گل ها تغذیه می کند. همچنین از خوردن حشرات و سایر حیوانات کوچک لذت می برد. در طبیعت، در گله های کوچک زندگی می کند، اما در اسارت، می توان آن را به عنوان یک حیوان خانگی نگهداری کرد.

پاراکیت پیشانی هلو یک پرنده اجتماعی است و عاشق تعامل با صاحبانش است. می تواند صداها و کلمات را تقلید کند و عاشق بازی با اسباب بازی هایش است. همچنین بسیار دوست داشتنی است و عاشق نوازش است.

پاراکیت پیشانی هلو پرنده ای نسبتاً آسان برای نگهداری است. برای سرگرم کردنش به یک قفس بزرگ با اسباب بازی های فراوان نیاز دارد. همچنین در رژیم غذایی خود به انواع میوه ها و سبزیجات تازه و همچنین یک غذای پلت با کیفیت بالا نیاز دارد.

پاراکیت پیشانی هلو یک حیوان خانگی فوق العاده برای کسانی است که خواهان پرنده ای رنگارنگ، فعال و اجتماعی هستند. با مراقبت مناسب می تواند تا 20 سال زنده بماند.

3- طوطی تاج قرمز(Red-crowned Parrot):

این طوطی بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است و یکی از بزرگترین طوطی های جهان است. دارای سر قرمز روشن و بدن زرد است.

طوطی تاج قرمز (Amazona viridigenalis) گونه ای نمادین از طوطی است که بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و بخش هایی از آمریکای جنوبی است. این طوطی با جثه متوسط به طول 10-12 اینچ و وزن بین 130-170 گرم است. طوطی تاج دار قرمز به راحتی با پیشانی و تاج قرمز روشن، بدن زرد مایل به سبز و بال ها و دم آبی اش قابل شناسایی است. این گونه همچنین به دلیل صدای متمایز خود، که صدای بلند و با صدای بلند “kow-kow” است، شناخته شده است.

طوطی های تاج دار قرمز پرندگانی بسیار اجتماعی هستند و اغلب در گله های بزرگ تا 30 نفر یافت می شوند. آنها عمدتاً از میوه ها، آجیل ها و دانه ها تغذیه می کنند و در برخی مناطق به محصولات زراعی آسیب می رسانند. این گونه همچنین به لانه سازی در گودال درختان، اغلب در نزدیکی سکونتگاه های انسانی، معروف است.

طوطی‌های تاج‌دار قرمز در حال حاضر به‌عنوان گونه‌هایی که کمترین نگرانی را دارند توسط IUCN فهرست شده‌اند، اما جمعیت آن‌ها به دلیل جنگل‌زدایی و به دام انداختن برای تجارت حیوانات خانگی کاهش یافته است. به منظور حفاظت از گونه ها، حفاظت از زیستگاه آنها و همچنین اجرای قوانینی که گرفتن و فروش غیرقانونی طوطی های تاج دار قرمز را ممنوع می کند، مهم است.

به طور کلی، طوطی تاج قرمز گونه ای زیبا و نمادین است که برای اکوسیستم هایی که در آن زندگی می کند مهم است. با تلاش های مناسب حفاظتی، این گونه می تواند در زیستگاه های بومی خود به رشد خود ادامه دهد.

4- طوطی شانه زرد(Yellow-shouldered Parrot):

این طوطی بومی برزیل است و به خاطر تکه های شانه های زرد روشنش معروف است.

طوطی شانه زرد (Amazona barbadensis) گونه ای از طوطی بومی جزایر باربادوس، گرانادا و ترینیداد و توباگو در دریای کارائیب است. این طوطی با جثه متوسط به طول 12 اینچ، سر، سینه و شانه های زرد روشن و بدنی سبز رنگ است. طوطی شانه زرد یک پرنده اجتماعی است و در گله های کوچک تا 30 نفر یافت می شود.

طوطی شانه زرد گونه ای در خطر انقراض است که جمعیت آن به دلیل از بین رفتن زیستگاه، شکار و به دام انداختن برای تجارت حیوانات خانگی رو به کاهش است. این گونه در فهرست قرمز IUCN در فهرست در معرض خطر قرار دارد و در باربادوس و ترینیداد و توباگو توسط قانون محافظت می شود.

طوطی شانه زرد یک گونه عمدتاً درختی است و در جنگل‌های خشک و جنگل‌ها و همچنین حرا و مناطق ساحلی یافت می‌شود. رژیم غذایی آن از میوه ها، دانه ها، آجیل و گل ها تشکیل شده است. این گونه همچنین از محصولات زراعی مانند نیشکر و ذرت تغذیه می کند.

طوطی شانه زرد در ماه های بهار و تابستان زاد و ولد می کند و در حفره درختان لانه می سازد، معمولاً تا ارتفاع 60 فوتی. ماده دو تا سه تخم سفید می گذارد که توسط هر دو والد جوجه کشی می شود. جوجه ها بعد از حدود شش هفته پر می شوند.

طوطی شانه زرد یک حیوان خانگی محبوب است و به طور گسترده در اسارت نگهداری می شود. این یک گونه باهوش و بازیگوش است و می توان صحبت کردن و تقلید گفتار انسان را به او آموزش داد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که این گونه در طبیعت بسیار در خطر انقراض است و نباید برای تجارت حیوانات خانگی از طبیعت گرفته شود.

5- طوطی بادبزن قرمز( Red-fan Parrot):

این طوطی بومی برزیل است و به خاطر بال ها و دم قرمز روشنش معروف است.

طوطی قرمز فن (Deroptyus accipitrinus) گونه ای از طوطی بومی آمریکای جنوبی است. در جنگل های استوایی برزیل، کلمبیا، اکوادور، گویان فرانسه، گویان، پرو، سورینام و ونزوئلا یافت می شود. این یک طوطی با جثه متوسط است که طول آن تقریباً 12 اینچ است و طول بال آن حدود 20 اینچ است. طوطی بادبزن قرمز با تاج متمایز به شکل بادبزن قرمز و بدنه سبز روشن به راحتی قابل شناسایی است.

طوطی طرفدار قرمز پرنده ای فعال و اجتماعی است که عاشق حرف زدن و بازی است. آنها بسیار کنجکاو هستند و از کاوش در محیط اطراف خود لذت می برند و اغلب برای بررسی اشیاء و صداهای جدید به اطراف پرواز می کنند. آنها همچنین کاملاً آواز هستند و انواع مختلفی از صدای جیر جیر و سوت را تولید می کنند.

طوطی قرمز فن یک گونه همه چیزخوار است که از انواع میوه ها، مغزها، دانه ها و حشرات تغذیه می کند. در طبیعت، آنها معمولاً به صورت جفت یا گروه های کوچک یافت می شوند و در سایه بان جنگل به دنبال غذا هستند.

طوطی قرمز فن یک گونه باهوش است و به راحتی می توان آن را برای تقلید گفتار انسان آموزش داد. آنها حیوانات خانگی محبوبی هستند و می توانند همراهان فوق العاده ای برای کسانی باشند که مایلند وقت و انرژی خود را برای مراقبت صحیح از آنها اختصاص دهند.

طوطی قرمز فن در معرض تهدید یا در خطر انقراض محسوب نمی شود، با این حال، جمعیت آنها به دلیل از بین رفتن زیستگاه و تجارت غیرقانونی حیوانات خانگی در حال کاهش است. مهم است که فقط پرندگانی را که در اسارت پرورش داده شده اند خریداری کنید تا اطمینان حاصل شود که جمعیت های وحشی بیشتر در معرض تهدید قرار نمی گیرند.

نوشته انواع طوطی برزیلی اولین بار در سایت خرید و فروش حیوانات خانگی. پدیدار شد.

در مجموع 9 گونه طوطی برزیلی وجود دارد. رایج ترین انواع طوطی برزیلی که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند طوطی برزیلی فیشر، طوطی برزیلی نقاب سیاه و طوطی برزیلی هلویی هستند. این سه گونه محبوب حیوانات خانگی می توانند همراهانی جذاب و دوست داشتنی برای عاشق پرندگان بسازند و لزوماً برای راضی نگه داشتن آنها به یک جفت طوطی برزیلی نیاز ندارید.

خاستگاه و تاریخچه

به استثنای طوطی برزیلی ماداگاسکار – بومی آن جزیره – همه گونه های طوطی برزیلی قاره آفریقا را خانه می نامند. آنها تمایل دارند در گله های کوچک زندگی کنند.
این گونه های طوطی برزیلی به ندرت در اسارت نگهداری می شوند:

طوطی برزیلی حبشی یا بال سیاه (Agapornis taranta)
طوطی برزیلی گونه سیاه (Agapornis nigrigenis)
ماداگاسکار یا طوطی برزیلی سر خاکستری (Agapornis cana)
نیاسا یا طوطی برزیلی لیلیان (Agapornis lilianae)
طوطی برزیلی سرخ صورت یا سر قرمز (Agapornis pullaria)
طوطی برزیلی Swindern یا یقه سیاه (Agapornis Swindernia)
در طبیعت، جمعیت طوطی برزیلی فیشر، نیاسا و گونه سیاه باعث نگرانی است. اگرچه آنها هنوز در فهرست گونه های در معرض خطر قرار ندارند، اما تعداد آنها به حدی کم است که هر کدام در یکی از دسته های “تقریباً در معرض خطر” یا “آسیب پذیر” قرار می گیرند.

خلق و خوی

طوطی‌ برزیلی را می توان فعال، کنجکاو، شوخ طبع و بازیگوش توصیف کرد، بنابراین قطعاً شخصیت های زیادی را در یک بسته کوچک قرار می دهند. آنها پرندگان بسیار اجتماعی هستند که با صاحبان خود پیوندهای عمیقی ایجاد می کنند و در نتیجه می توانند پرندگان بسیار نوازشگری باشند.

طوطی برزیلی همچنین اگر از سنین جوانی به درستی رام نشود و با آنها کار نشود، می تواند بسیار وحشی، تهاجمی و حسود باشد. برخی از کارشناسان معتقدند طوطی برزیلی ماده بیشتر از نرها مستعد حسادت و قلمرو گرایی هستند، اما پرندگان از هر دو جنس می توانند شخصیت فوق العاده ای داشته باشند.

اگرچه طوطی برزیلی به اندازه برخی طوطی‌های بزرگ‌تر بلند نیست، اما هنوز هم می‌توانند جیغی بلند و با صدای بلند ایجاد کنند، به خصوص زمانی که توجه شما را جلب می‌کنند. صدای جیر جیر و جیغ های معمولی آنها زیاد بلند نیست، اما دوست دارند پچ پچ کنند.

به عنوان یک قاعده کلی، آنها به دلیل توانایی خود در تقلید گفتار یا صداها شناخته شده نیستند، اگرچه همیشه استثناهایی از این قاعده وجود دارد. برخی از کارشناسان می گویند که زنان بیشتر از مردان برای تقلید صداها یا گفتار مستعد هستند، اما هر دو جنس پتانسیل پچ پچ کردن را دارند.

رنگ ها و نشانه های طوطی برزیلی

طوطی‌ برزیلی ها به خاطر پرهای دم کوتاه و نسبتاً صاف خود معروف هستند. فراتر از اندازه، این یکی از ویژگی های اصلی است که آنها را از طوطی ها متمایز می کند. طوطی برزیلی ها نیز ساختاری ستبر دارند.

رنگ‌هایی که این گونه‌ها می‌آیند می‌توانند به طور گسترده‌ای از هلویی تا آبی، سفید و سبز متفاوت باشند. همه آنها تمایل دارند تا نسبتاً زنده با سرها و صورت هایی با رنگ متفاوت از پرهای اصلی بدن باشند. بسیاری از طوطی برزیلی های خانگی محبوب عمدتاً پرهای سبز دارند.

جهش های رنگی مختلفی در چندین گونه از طوطی برزیلی نیز وجود دارد. این به ویژه در مورد طوطی برزیلی هلویی صدق می کند، محبوب ترین طوطی برزیلی که به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شود. پرورش آن در قفس آسان است و صدها سال است که این کار انجام می شود، بنابراین تنوع رنگی زیادی خواهید یافت.

طوطی برزیلی های ابسینی، ماداگاسکار و صورت قرمز دوشکل هستند و به راحتی می توان نرها و ماده ها را از طریق رنگ پرها از هم جدا کرد. تشخیص جنسیت گونه های دیگر دشوار است زیرا آنها یک شکل و تقریباً یکسان هستند.

برخی از گونه های طوطی برزیلی دارای حلقه چشم سفید برجسته ای هستند که مشخصه طوطی هاست. طوطی برزیلی های هلویی صورت و سویندرن فاقد این ویژگی هستند.

منقار طوطی برزیلی قلابی است و رنگ آن بر اساس گونه متفاوت است، از قرمز پررنگ نارنجی تا بژ کم رنگ. پاهای آنها زیگوداکتیل است، به این معنی که دو انگشت به جلو و دو انگشت به سمت عقب هستند. این به چابکی کمک می کند و به آنها درک بهتری از شاخه ها می دهد.

مراقبت از طوطی برزیلی

برای نگهداری از طوطی برزیلی رام به نگهداری و آموزش منظم نیاز است. خرید یک جوجه دستی باعث رام کردن طوطی برزیلی جدید شما می شود، اما با کمی زمان و حوصله می توانید هر پرنده ای را رام کنید. اگر یک طوطی برزیلی بزرگتر می شوید، سعی کنید طوطی برزیلی ای را پیدا کنید که مرتباً از آن استفاده می شود و آموزش هایی برای آسان تر کردن کار برای خود دارد.

یک تصور غلط رایج در مورد نگهداری طوطی‌ برزیلی این است که آنها را همیشه باید جفت نگهداری کرد. بسیاری از طوطی برزیلی های مجرد بدون جفت خوب عمل می کنند تا زمانی که از صاحبان خود توجه و تعامل اجتماعی کافی دریافت کنند.

همانطور که گفته شد، طوطی برزیلی حیوانات گله ای هستند، بنابراین زمانی که احساس کنند بخشی از یک گله هستند و نوع خاص خود را دارند، واقعاً رشد می کنند. اگر وقت کافی برای گذراندن با طوطی برزیلی خود ندارید، در این صورت مهم است که برای او یک همراه داشته باشید.

تغذیه طوطی برزیلی

طوطی‌ برزیلی مانند سایر طوطی ها باید از غذاهای متنوع تغذیه شود. پرندگان وحشی از میوه ها، علف ها، دانه ها و سبزیجات تغذیه می کنند و رژیم غذایی طوطی برزیلی باید به همان اندازه متنوع باشد.

یک غذای خوب برای پرندگان باید پایه رژیم غذایی باشد. می توانید آن را با انواع غذاهای تازه و مقداری دانه تکمیل کنید. دانه ها باید حدود 5 درصد از کل جیره را تشکیل دهند.

سعی کنید انواع غذاهای تازه ای را که ارائه می کنید بچرخانید. فقط به خاطر داشته باشید که ممکن است طوطی برزیلی شما کمی زمان ببرد تا با چیزهای جدید از جمله غذا سازگار شود. برای کلسیم اضافی می توان یک غذای پرنده استخوانی در قفس تهیه کرد.

قفس

به قفسی نیاز دارید که حداقل 70 سانتی متر عرض، 70 سانتی متر طول و 70 سانتی متر ارتفاع داشته باشد. با این حال، یک قفس بزرگتر همیشه بهتر است.

اگر می‌توانید قفس بزرگ‌تری تهیه کنید، بیشتر روی طول آن تمرکز کنید تا ارتفاع. این اطمینان حاصل می کند که طوطی برزیلی شما می تواند بال های خود را باز کند و حتی در قفس پرواز کند.

فاصله میله ها نباید بیشتر از 3 تا 13 سانتی متر باشد و باید به صورت افقی باشد تا پرندگان از کناره های قفس بالا بروند. از قفس های گرد خودداری کنید، زیرا احتمال آسیب رساندن به پرهای دم بیشتر است. برای حفظ سلامت و استحکام پاهای طوطی برزیلی خود، انواع سایز و مواد (از جمله شاخه های طبیعی در صورت امکان) را تهیه کنید.

ورزش

مانند همه طوطی ها، طوطی‌ برزیلی کاملاً فعال و بازیگوش هستند. آنها با تعامل و زمان بازی فراوان بهترین عملکرد را خواهند داشت. توجه هر روزه به آنها پیوند شما را تقویت کرده و از رفتارهای ناخواسته جلوگیری می کند.

این ایده خوبی است که اسباب بازی های زیادی در دست داشته باشید و آنها را در سراسر قفس پخش کنید تا این پرندگان را مشغول نگه دارید. مطمئن شوید که همه اسباب‌بازی‌ها فاقد روی و سرب هستند و هیچ نخ شلی روی پارچه وجود ندارد که ممکن است انگشتان پا یا منقار طوطی برزیلی شما را در هم ببندد.

طوطی برزیلی می تواند به خوبی بجود، بنابراین هنگام انتخاب اسباب بازی این را در نظر داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که هیچ قسمت کوچکی وجود ندارد که بتوان آن را جوید و خورد. همچنین باید از گیره ها، رشته های شل و سایر قسمت های کوچکی که پرنده شما ممکن است منقار، پاها یا سر خود را در آنها گرفتار کند، خودداری کنید.

اسباب بازی های ایمن شامل اسباب بازی های چوبی، سیزال، چرم، اکریلیک، و اسباب بازی های کاغذی و همچنین زنگوله و نردبان می باشد. اقلام خانگی مانند لوله های مقوایی خالی از رول های دستمال کاغذی، لیوان های کاغذی، مقواهای بدون جوهر و شکل های ماکارونی خشک شده نیز ممکن است توسط طوطی برزیلی شما استفاده شود.

شناخته ترین نژادهای طوطی را اینجا ببینید

نوشته مشخصات طوطی‌ برزیلی اولین بار در سایت خرید و فروش حیوانات خانگی. پدیدار شد.