بیچون فرایز یک نژاد سگ کوچک و مهربان است که به خاطر کت سفید، مجعد و شخصیت دوستانه اش شناخته شده است. بیچون فرایز به ورزش زیادی نیاز ندارد و در هنگام نظافت نسبتاً کم نگهداری است. آنها به دلیل جثه و خلق و خویشان، سگ های همراه بسیار خوبی هستند و برای زندگی آپارتمان نشینی مناسب هستند. Bichon Frises رژیم غذایی خاصی ندارند، اما باید یک رژیم غذایی متعادل و متناسب با اندازه و سطح فعالیت آنها تغذیه شوند.
خصوصیات ظاهری
بیچون فرایز سگ کوچکی است که وزن آن تقریباً 6 تا 11 کیلوگرم و قدش 23 تا 30 سانتی متر است، اما ممکن است کمی بزرگتر هم باشند. جمجمه کمی گرد است و پوزه نوک تیز نیست. دم به صورت بلند و مجعد مرتب شده و از پشت حمل می شود. بینی سیاه و چشمان گرد تیره دارد. موهای سفید آن شامل یک پوشش مجعد و متراکم با ریزش اندک است (از این نظر بسیار شبیه سگ پودل است)، اگرچه بسیاری در این نژادها تمایل به داشتن موهای مجعد کمتری نسبت به سایر نژادها دارند. ممکن است مقدار کمی رنگ گاومیش، کرم یا زردآلویی در اطراف گوش، پوزه، پنجه یا بدنش دیده شود، اما معمولاً این رنگ‌ها از 10 درصد بدنش تجاوز نمی‌کنند. رنگ کت استاندارد FCI/AKC سفید خالص است. رنگ های دیگر مانند زردآلویی یا خاکستری و قهوه ای به رسمیت شناخته نمی شوند. اندازه سر و پاها متناسب با بدن است و گوش ها و دم آن ها طبیعی است (نه بریده بریده).
خصوصیات رفتاری
این نژاد خوش اخلاق، حساس، بازیگوش و مهربان است. این سگ ها به طور کلی بسیار اجتماعی هستند و با صاحبی که آنها را به گردش می برد خوب رفتار می کنند و مهربان و باهوش هستند. اگر به یک قلمرو خاص وابسته باشند و توسط مالکان تشویق شوند، می توانند بسیار وابسته شوند.
طول عمر متوسط آنها در حدود 12 تا 15 سال است. طول عمر این نژاد مشابه سایر نژادهای هم اندازه آن و تا حدودی بیشتر از سگهای اصیل است.
آموزش
بیچون فرایز باهوش و مشتاق خوشحال کردن است و آنها را کاندیدای عالی برای آموزش سگ می کند. آموزش باید در اسرع وقت آغاز شود و باید به صورت مثبت و منسجم انجام شود. با دستورات اولیه مانند نشستن، بمان، بیا و پایین شروع کنید. هنگامی که توله سگ خود از دستوری اطاعت کرد، با رفتار و ستایش پاداش دهید. همانطور که آنها بر اصول اولیه تسلط دارند، به سراغ دستورات پیشرفته تری مانند پاشنه، واکشی و غلتیدن بروید. حتما جلسات را کوتاه و سرگرم کننده نگه دارید تا توله سگ خود را درگیر و با انگیزه نگه دارید.
وضعیت سلامت
بیچون فرایز یک نژاد نسبتا سالم است. آنها ممکن است آب مروارید، دیابت یا آلرژی داشته باشند که ممکن است منجر به بیماری های پوستی و خارش و در نتیجه خاراندن و جویدن پنجه هایشان شود. بیماریهای رایج که در بیچون فرایز دیده می شود عبارتند از: لوکساسیون کشکک، بیماری قلبی و بیماری کبد.
بیچون فرایز ضد حساسیت در نظر گرفته می‌شوند، زیرا به راحتی موهایشان نمی‌ریزند و بنابراین به طور کلی برای افراد مبتلا به آلرژی مناسب هستند.
علت اصلی مرگ زودرس
کم خونی همولیتیک خود ایمنی (AIHA که کم خونی همولیتیک با واسطه ایمنی یا IMHA نیز نامیده می شود) و ترومبوسیتوپنی با واسطه ایمنی (ITP) مسئول بسیاری از مرگ و میرهای زودرس Bichon Frisé هستند. این بیماری‌ها می‌توانند با هشدار کم یا بدون هشدار حمله کنند و خیلی سریع بکشند. در AIHA، سیستم ایمنی سگ به گلبول های قرمز خون خود حمله می کند که منجر به کم خونی شدید و تهدید کننده زندگی می شود. علائم عبارتند از ضعف، از دست دادن انرژی، بی اشتهایی، استفراغ، اسهال، ضربان قلب سریع، تنفس سریع، ادرار تیره، و لثه های رنگ پریده یا زرد.
درباره سگ پکینیز اینجا بخوانید
