طوطی برزیلی که با نام طوطی پیشانی هلو(Peach-fronted) نیز شناخته می شود، گونه ای از طوطی های بومی آمریکای جنوبی است. انواع طوطی برزیلی در جنگل های استوایی برزیل، پاراگوئه، اروگوئه و آرژانتین یافت می شود. طوطی برزیلی یک طوطی کوچک است که طول آن تنها 10 تا 11 اینچ است. بدنی سبز روشن، صورت زرد کمرنگ و پیشانی نارنجی مایل به قرمز روشن دارد. دم بلند و نوک تیز و منقاری سیاه دارد. طوطی برزیلی یک پرنده اجتماعی است و در گله های تا 30 نفر دیده می شود.
در طبیعت، طوطی برزیلی از میوه ها، آجیل و دانه ها تغذیه می کند. همچنین حشرات، عنکبوت ها و مارمولک های کوچک را می خورد. در قفس می توان از انواع میوه ها، سبزیجات و دانه های تجاری پرندگان تغذیه کرد.
طوطی برزیلی به دلیل جثه کوچک و پرهای رنگارنگش پرنده خانگی محبوبی است. پرنده ای فعال و بازیگوش است که می توان آن را برای حرف زدن و حقه بازی آموزش داد. مهم است که اسباب‌بازی‌ها و فعالیت‌های زیادی برای سرگرم نگه‌داشتن آن فراهم کنید.
طوطی برزیلی در معرض خطر انقراض نیست، اما به دلیل جنگل زدایی در معرض خطر از بین رفتن زیستگاه است. همچنین توسط تجارت غیرقانونی حیوانات خانگی تهدید می شود.
انواع طوطی برزیلی
انواع اصلی طوطی برزیلی به شرح زیر است:
1- آمازون پیشانی آبی(Blue-fronted Amazon):
این طوطی بومی آمریکای جنوبی است و یکی از محبوب ترین طوطی های خانگی است. دارای بدنه سبز روشن با خطوط صورت زرد و آبی است.
آمازون پیشانی آبی (Amazona aestiva) یک طوطی با جثه متوسط بومی آمریکای جنوبی است. این پرنده به دلیل رنگ های زیبا و توانایی تقلید گفتار انسان یکی از محبوب ترین پرندگان خانگی است. آمازون پیشانی آبی پرنده ای سبز روشن با پیشانی آبی، گونه های زرد و لکه های قرمز روی پیشانی است. بال ها و دم آن به رنگ آبی و منقار آن سیاه است.
آمازون پیشانی آبی در جنگل های استوایی آمریکای جنوبی، از ونزوئلا تا بولیوی و برزیل یافت می شود. این گونه درختی است، یعنی بیشتر وقت خود را در درختان می گذراند. از میوه ها، گل ها و حشرات تغذیه می کند و اغلب در گله هایی تا 20 پرنده دیده می شود.
در اسارت، آمازون پیشانی آبی به دلیل هوش، ماهیت بازیگوش و توانایی تقلید گفتار انسان، حیوان خانگی محبوبی است. این پرنده فعال است و به فضا، اسباب بازی و توجه زیادی نیاز دارد. اگر به درستی اجتماعی نشود می تواند تهاجمی شود و اگر احساس خطر کند ممکن است گاز بگیرد.
آمازون پیشانی آبی گونه ای با عمر طولانی است و برخی از پرندگان تا 50 سال عمر می کنند. همچنین یک پرورش دهنده پرکار است، با کلاچ تا هشت تخم در هر فصل. جوجه ها توسط هر دو والدین نگهداری می شوند و پس از حدود هشت هفته پر می شوند.
آمازون پیشانی آبی به دلیل از دست دادن زیستگاه و تجارت حیوانات خانگی یک گونه در معرض خطر انقراض است. توسط CITES محافظت می شود و به عنوان آسیب پذیر در لیست قرمز IUCN ذکر شده است. تلاش‌های حفاظتی برای حفاظت از گونه‌ها از جمله برنامه‌های تکثیر در اسارت و حفاظت از زیستگاه در حال انجام است.
2- پاراکیت پیشانی هلو(Peach-fronted Parakeet):
این طوطی بومی برزیل است و به خاطر سر هلویی رنگ روشنش معروف است.
پاراکیت پیشانی هلو (Aratinga aurea) یک طوطی کوچک رنگارنگ بومی آمریکای جنوبی است. این پرنده به دلیل رنگ های روشن و طبیعت دوستانه اش پرنده ای محبوب است.
پاراکیت پیشانی هلو یک طوطی با جثه متوسط است که طول آن حدود 25 سانتی متر (10 اینچ) است. پرهای آن بیشتر سبز است، سر نارنجی روشن و پیشانی زرد-نارنجی دارد. بال های آن آبی و دم آن به رنگ زرد است.
پاراکیت پیشانی هلو در نواحی شمالی و شرقی آمریکای جنوبی از پاناما تا برزیل یافت می شود. جنگل‌های باز و دشت‌ها را ترجیح می‌دهد، جایی که می‌تواند غذای زیادی پیدا کند و مکان‌های لانه‌سازی را پیدا کند.
پاراکیت پیشانی هلو عمدتاً از میوه ها، دانه ها و گل ها تغذیه می کند. همچنین از خوردن حشرات و سایر حیوانات کوچک لذت می برد. در طبیعت، در گله های کوچک زندگی می کند، اما در اسارت، می توان آن را به عنوان یک حیوان خانگی نگهداری کرد.
پاراکیت پیشانی هلو یک پرنده اجتماعی است و عاشق تعامل با صاحبانش است. می تواند صداها و کلمات را تقلید کند و عاشق بازی با اسباب بازی هایش است. همچنین بسیار دوست داشتنی است و عاشق نوازش است.
پاراکیت پیشانی هلو پرنده ای نسبتاً آسان برای نگهداری است. برای سرگرم کردنش به یک قفس بزرگ با اسباب بازی های فراوان نیاز دارد. همچنین در رژیم غذایی خود به انواع میوه ها و سبزیجات تازه و همچنین یک غذای پلت با کیفیت بالا نیاز دارد.
پاراکیت پیشانی هلو یک حیوان خانگی فوق العاده برای کسانی است که خواهان پرنده ای رنگارنگ، فعال و اجتماعی هستند. با مراقبت مناسب می تواند تا 20 سال زنده بماند.
3- طوطی تاج قرمز(Red-crowned Parrot):
این طوطی بومی مکزیک و آمریکای مرکزی است و یکی از بزرگترین طوطی های جهان است. دارای سر قرمز روشن و بدن زرد است.
طوطی تاج قرمز (Amazona viridigenalis) گونه ای نمادین از طوطی است که بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و بخش هایی از آمریکای جنوبی است. این طوطی با جثه متوسط به طول 10-12 اینچ و وزن بین 130-170 گرم است. طوطی تاج دار قرمز به راحتی با پیشانی و تاج قرمز روشن، بدن زرد مایل به سبز و بال ها و دم آبی اش قابل شناسایی است. این گونه همچنین به دلیل صدای متمایز خود، که صدای بلند و با صدای بلند “kow-kow” است، شناخته شده است.
طوطی های تاج دار قرمز پرندگانی بسیار اجتماعی هستند و اغلب در گله های بزرگ تا 30 نفر یافت می شوند. آنها عمدتاً از میوه ها، آجیل ها و دانه ها تغذیه می کنند و در برخی مناطق به محصولات زراعی آسیب می رسانند. این گونه همچنین به لانه سازی در گودال درختان، اغلب در نزدیکی سکونتگاه های انسانی، معروف است.
طوطی‌های تاج‌دار قرمز در حال حاضر به‌عنوان گونه‌هایی که کمترین نگرانی را دارند توسط IUCN فهرست شده‌اند، اما جمعیت آنها به دلیل جنگل‌زدایی و به دام انداختن برای تجارت حیوانات خانگی کاهش یافته است. به منظور حفاظت از گونه ها، حفاظت از زیستگاه آنها و همچنین اجرای قوانینی که گرفتن و فروش غیرقانونی طوطی های تاج دار قرمز را ممنوع می کند، مهم است.
به طور کلی، طوطی تاج قرمز گونه ای زیبا و نمادین است که برای اکوسیستم هایی که در آن زندگی می کند مهم است. با تلاش های مناسب حفاظتی، این گونه می تواند در زیستگاه های بومی خود به رشد خود ادامه دهد.
4- طوطی شانه زرد(Yellow-shouldered Parrot):
این طوطی بومی برزیل است و به خاطر تکه های شانه های زرد روشنش معروف است.
طوطی شانه زرد (Amazona barbadensis) گونه ای از طوطی بومی جزایر باربادوس، گرانادا و ترینیداد و توباگو در دریای کارائیب است. این طوطی با جثه متوسط به طول 12 اینچ، سر، سینه و شانه های زرد روشن و بدنی سبز رنگ است. طوطی شانه زرد یک پرنده اجتماعی است و در گله های کوچک تا 30 نفر یافت می شود.
طوطی شانه زرد گونه ای در خطر انقراض است که جمعیت آن به دلیل از بین رفتن زیستگاه، شکار و به دام انداختن برای تجارت حیوانات خانگی رو به کاهش است. این گونه در فهرست قرمز IUCN در فهرست در معرض خطر قرار دارد و در باربادوس و ترینیداد و توباگو توسط قانون محافظت می شود.
طوطی شانه زرد یک گونه عمدتاً درختی است و در جنگل‌های خشک و جنگل‌ها و همچنین حرا و مناطق ساحلی یافت می‌شود. رژیم غذایی آن از میوه ها، دانه ها، آجیل و گل ها تشکیل شده است. این گونه همچنین از محصولات زراعی مانند نیشکر و ذرت تغذیه می کند.
طوطی شانه زرد در ماه های بهار و تابستان زاد و ولد می کند و در حفره درختان لانه می سازد، معمولاً تا ارتفاع 60 فوتی. ماده دو تا سه تخم سفید می گذارد که توسط هر دو والد جوجه کشی می شود. جوجه ها بعد از حدود شش هفته پر می شوند.
طوطی شانه زرد یک حیوان خانگی محبوب است و به طور گسترده در اسارت نگهداری می شود. این یک گونه باهوش و بازیگوش است و می توان صحبت کردن و تقلید گفتار انسان را به او آموزش داد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که این گونه در طبیعت بسیار در خطر انقراض است و نباید برای تجارت حیوانات خانگی از طبیعت گرفته شود.
5- طوطی بادبزن قرمز( Red-fan Parrot):
این طوطی بومی برزیل است و به خاطر بال ها و دم قرمز روشنش معروف است.
طوطی قرمز فن (Deroptyus accipitrinus) گونه ای از طوطی بومی آمریکای جنوبی است. در جنگل های استوایی برزیل، کلمبیا، اکوادور، گویان فرانسه، گویان، پرو، سورینام و ونزوئلا یافت می شود. این یک طوطی با جثه متوسط است که طول آن تقریباً 12 اینچ است و طول بال آن حدود 20 اینچ است. طوطی بادبزن قرمز با تاج متمایز به شکل بادبزن قرمز و بدنه سبز روشن به راحتی قابل شناسایی است.
طوطی طرفدار قرمز پرنده ای فعال و اجتماعی است که عاشق حرف زدن و بازی است. آنها بسیار کنجکاو هستند و از کاوش در محیط اطراف خود لذت می برند و اغلب برای بررسی اشیاء و صداهای جدید به اطراف پرواز می کنند. آنها همچنین کاملاً آواز هستند و انواع مختلفی از صدای جیر جیر و سوت را تولید می کنند.
طوطی قرمز فن یک گونه همه چیزخوار است که از انواع میوه ها، مغزها، دانه ها و حشرات تغذیه می کند. در طبیعت، آنها معمولاً به صورت جفت یا گروه های کوچک یافت می شوند و در سایه بان جنگل به دنبال غذا هستند.
طوطی قرمز فن یک گونه باهوش است و به راحتی می توان آن را برای تقلید گفتار انسان آموزش داد. آنها حیوانات خانگی محبوبی هستند و می توانند همراهان فوق العاده ای برای کسانی باشند که مایلند وقت و انرژی خود را برای مراقبت صحیح از آنها اختصاص دهند.
طوطی قرمز فن در معرض تهدید یا در خطر انقراض محسوب نمی شود، با این حال، جمعیت آنها به دلیل از بین رفتن زیستگاه و تجارت غیرقانونی حیوانات خانگی در حال کاهش است. مهم است که فقط پرندگانی را که در اسارت پرورش داده شده اند خریداری کنید تا اطمینان حاصل شود که جمعیت های وحشی بیشتر در معرض تهدید قرار نمی گیرند.
